O.N.A. - Kiedy powiem sobie dość - tekst piosenki, tłumaczenie piosenki i teledysk. Zobacz słowa utworu Kiedy powiem sobie dość wraz z teledyskiem i tłumaczeniem. Piosenka uplasowała się na 1. miejscu Listy Przebojów Programu III Polskiego Radia (1996).
Je¶li czytasz ten tekst mogę ¶miało założyć, że nie jeste¶ osob±, która trafiła na niego kompletnie przypadkowo, podobnie do ludzi, którzy otwieraj± Onet i dowiaduj± się zarówno co słychać w Korei Południowej, jak i u Małgosi Rozenek. Jeste¶ kim¶, kto należy do społeczno¶ci motocyklowej, prawdopodobnie posiadasz motocykl, nie możesz się już doczekać ładnej pogody i codziennych dojazdów do pracy na moto, albo weekendowych wypadów nad jezioro. Motocykl kojarzy Ci się z wolno¶ci±, pasj±, adrenalin±, u¶miechem na twarzy. Podobnie mam i ja. I wtedy czytam o tym, co przydarzyło się ostatnio Tomaszowi Gollobowi… Ani ja, ani Ty nigdy nie zbliżymy się nawet do poziomu, do którego w prowadzeniu motocykla doszedł Pan Tomasz. Jest to wielki mistrz, z pewno¶ci± jedna z kilkudziesięciu osób, które robi± to najlepiej na ¶wiecie. I wła¶nie takiemu komu¶ przytrafia się taki wypadek. Jest to dowód jedynie na to, że tragedia może się zdarzyć każdemu. Może to być niegroĽny upadek, a może też ostatnia rzecz, jaka w ogóle się nam w życiu przydarzy. Moje pytanie brzmi, czy my naprawdę wiemy, czym ryzykujemy? Czy zdajemy sobie sprawę, że możemy wyjechać rano do pracy i naprawdę zgin±ć? I czy naprawdę się na to godzimy? Wiem, że zaraz odpowiecie mi, że równie dobrze możecie i¶ć ulic± i spadnie Wam z dachu cegła i efekt będzie ten sam. Przypomnicie mi, że Michael Schumacher przejeĽdził 20 lat pędz±c 300 km/h i żył, a teraz leży nieprzytomny, bo zachciało mu się pojeĽdzić dla relaksu na nartach. I będziecie mieli rację. Ja jednak zapytam, o ilu przypadkach spadaj±cych cegieł faktycznie słyszeli¶cie? A o ilu w sezonie słyszycie motocyklistach, którzy nie doczekaj± następnego… Dzisiaj nikt nie wmówi mi, że jazda motocyklem jest bezpieczna. Albo że nie jest codziennym wystawianiem się na nieszczę¶cie. Bo jest. * Dlaczego Pan Tomasz jechał tym crossem? I to w dniu, w którym miał startować w zawodach w swojej dyscyplinie? Po co mu to było? Po co Robert Kubica jechał w jakim¶ anonimowym rajdzie, gdy czekała go walka o mistrzostwo ¶wiata w Formule 1? Słyszałem milion odpowiedzi, że jest to co¶, bez czego nie mog± żyć, że całe ich życie to jazda, wy¶cigi, rajdy, motocykl, rajdówka. Adrenalina, rywalizacja, ułamki sekund. Tylko że teraz już tego nie maj±… * Nienawidzę stwierdzenia, że „zgin±ł robi±c to, co kochał”. Jaka to jest do diabła różnica??? Miał raka, wypadł przez okno, strzelił go piorun - efekt jest taki sam! Nie ma człowieka. Przecież zarówno ten chory, jak i robi±cy to, co kocha, chc± żyć. Powiedzcie to rodzinie, dzieciom i żonie, że co prawda nie maj± tatusia, ale przecież robił to, co kochał. Jak my¶licie, czy dzieci nie wolałyby, aby tatu¶ akurat wtedy robił co¶, czego nie kochał, na przykład obierał ziemniaki? * Z całego serca życzę Tomaszowi Gollobowi powrotu do pełni zdrowia. Równie mocno trzymam kciuki za Roberta Kubicę, który jest w o tyle lepszej sytuacji, że zna już swoje ograniczenia i wie, że może na przykład chodzić (a tego o Panie Tomaszu jeszcze nie wiemy). Możemy jednak powiedzieć, że zarówno jeden sportowiec, jak i drugi, złamali sobie karierę robi±c co¶, co nie było bezpo¶rednio zwi±zane z ich zawodem, kontraktem. Staram się po prostu zrozumieć, czy było warto? I na przykładzie tych osób wyci±gn±ć wnioski, czy czasem jednak nie warto odpu¶cić, czy może s± to zupełne przypadki i nie powinno się przekładać takich zdarzeń na swoje życie? * Je¶li czyta to kto¶, kto nie wyobraża sobie życia bez motocykla, na pewno odpowie mi, że nie rozumiem pasji, że jest to co¶, bez czego po prostu nie da się żyć i moje rozważania s± zupełnie bez sensu. Je¶li jednak czyta to kto¶, kto po wypadku nie może na przykład chodzić, jego perspektywa może być już zupełnie inna. Zapytam raz jeszcze, czy warto? Czy słowa „to moja pasja” s± odpowiedzi± i usprawiedliwieniem wszystkiego? Sam również nie wyobrażam sobie życia bez moto, jednak każda sytuacja podobna do tej, w której znalazł się Pan Tomasz u¶wiadamia mi, że nie trzeba być wyczynowym kierowc±, aby zniszczyć swoje życie lub sprawno¶ć. Czy możemy zrobić co¶, aby tego unikn±ć? Jak pokazuj± przykłady wielkich mistrzów, same umiejętno¶ci i ich podnoszenie nie wystarcz±, nie jest to żadna gwarancja sukcesu. Jednocze¶nie, w życiu nie chodzi przecież o to, aby je przeżyć, ale żeby naprawdę żyć. A życie bez pasji to nie jest życie, lecz trwanie. Nie znajdę w tym wpisie recepty, nie odpowiem na zadane przez siebie pytania. Bardziej sam daję sobie temat do zastanowienia, do przemy¶lenia, co jest naprawdę ważne i do upewnienia, że wiem co robię i znam konsekwencje. Mam nadzieję, że Wy również znacie. Komentarze : 8 2017-05-04 11:02:24 CalmlyNiestety nikt nie jest w stanie odpowiedzieć bezpo¶rednio na twoje pytania ponieważ sam powiniene¶ sprobowac na nie odpowiedzieć. Każdy czuje życie na własny sposób i przez własna perspektywę. Na motocyklu zacz±łem jeĽdzić od 18stego roku zycia i był to dosc póĽny start, przejezdzilem na nich 18 lat z małymi przerwami. Nigdy nie bałem sie motocykli bo zawsze czułem sie z nimi bezpiecznie. Pewnie taka odpowiedz wzbudzi w tobie kolejne pytania. Skoncentruj sie sam nad soba i zapytaj samego siebie co naprawde sprawia ci przyjemno¶ć. Nie nazywałbym motocykli pasja choc uwielbiam na nich jeĽdzić, podobnie jak spędzać czas w ogrodzie czy przy obieraniu ziemniaków:) Chodzi o to zeby w odpowiednim okresie swojego zycia znaleĽć to co naprawde czujemy i wycisn±ć z tego ostatnie soki, nawet jeżeli jest to pieczenie kiełbasy na grillu. Pozdro 2017-05-04 00:50:42 rtrSzczerze mówi±c bardziej mn± poruszaj± tragedie zwykłych motocyklistów, niż zawodowców. Wła¶nie dlatego, że oni s± lepiej wyszkoleni, maj± lepsze zaplecze i opiekę medyczn±. Maj± też wyższ± ¶wiadomo¶ć ryzyka, i jak pokazuj± Twoje przykłady często ryzykuj± bardziej. Natomiast my, zwykli zaklinacze szos, jeste¶my tego pozbawieni. Nad nimi pochylaj± się wszyscy, że jak to możliwe, jak to się mogło stać itd? Nad zwykłymi pochyli się na chwilę kilku kolegów, a reszta wzruszy ramionami nad kolejnym "dawc± organów". I ten tatu¶ od ziemniaków. Jestem pewny, że rodzina będzie wspominać lepiej faceta z pasj±, niż takiego kanapowca. Jaki on da przykład dzieciom, które go zreszt± pewnie nie będ± szanować, czego je nauczy? Chyba że z tego obierania zrobił sztukę i wyprawia cudeńka z kartofli, ale to jaka¶ niszowa pasja;) 2017-05-03 12:49:19 Am_staffMam już tak± grupę na fejsiku, potrzebujemy aktualnie prezesa frakcji 50-letnich frustratów. Wygrales 2017-05-03 12:20:38 mójnickjestzarezerwowanynatejstronieŻal mi Ciebie, smutny koleżgo - i żeby było jasne, nie jestem nieopierzonym młodzikiem/entuzjast±, tylko człowiekiem prawie 50-cio letnim który większo¶ć życia spędził zarówno za kierownic± ciężarówki, jak i motocykla. Pro¶ba do Ciebie ogromna - je¶li masz tak smucić jak w tek¶cie powyżej to od razu zamknij się w domu na 4 spusty z browarem w jednym, a pilotem od telewizora w drugim ręku to rób to w na własn± odpowiedzialno¶ć - nie zarażaj natomiast swoim defetyzmem innych ludzi. Załóż na fejsiku grupę smutnych malkontentów i narzekajcie na co się da żyj±c zza klawiatury - a tych, którzy chc± żyć naprawdę zostaw w spokoju, OK? Nie pozdrawiam. 2017-05-03 09:23:03 Am_staffCholera.. i cały sens materiału w pizdu.. :) 2017-05-03 06:56:56 What!?Jaka korea południowa? Tam nic się nie dzieje bez zmian. Chyba Ci się pokręciło z północn±... takie rzeczy pasuje wiedzieć:) 2017-05-02 18:20:44 jazda na kulikto więcej wie, ten cierpi bardziej - jak to mawiał kazimierz staszewski. jest też wiadomym, że my¶lenie o pewnych rzeczach przyci±ga je. ja na pocz±tku swojego motocyklizmy ogl±dałem wypadki na yt i czytałem o liczbie ofiar ¶miertelnych, ale teraz już tego nie robię. teraz wręcz przeciwnie - zakładam, że nic mi się nie stanie na motocyklu. dlatego nie lubię tej gadki typu : jak się nie przewrócisz, to się nie nauczysz co do Tomasza G. - sprawa i mam nadzieję, że nie tak zakończy się jego kariera i życie bo to by było straszne 2017-05-02 18:01:09 IrekSTM±dre słowa, podpisuję się pod nimi, czasem lepiej opu¶cić, niż zrobić co¶ o jeden raz za dużo i przedobrzyć. Problem polega na tym, że ciężko wyczuć czasem ten moment... Dodaj komentarz
Kiedy powiem sobie dość. Hania L. Wydawnictwo: Novae Res literatura obyczajowa, romans. 98 str. 1 godz. 38 min. Szczegóły. Kup książkę. Nawet nie zauważysz, gdy padniesz ofiarą własnych złudzeń. Ta młoda kobieta, która od pewnego czasu niestrudzenie stuka w klawiaturę, to Hania.
„Kiedy powiem sobie dość”. Agnieszka Chylińska opowiedziała o ponurych kulisach powstania popularnego utworu. Wokalistka twierdzi, że to najważniejsza piosenka w całym jej życiu i całej jej karierze. „Kiedy powiem sobie dość” – jak powstała słynna piosenka Chylińskiej? Agnieszka Chylińska od dłuższego czasu dzieli się ze swoimi fanami opowieściami dotyczącymi jej największych hitów. Jej fani bardzo to lubią i są jej wdzięczni za jej otwartość i szczerość. Być może jednak nie przypuszczali, jak bardzo osobiste ponure doświadczenia kryją się za utworem pt. „Kiedy powiem sobie dość”, piosence dzięki której Agnieszka, jako wokalistka stała się niezwykle popularna i znana całej Polsce: Tekst ciężki. Pisałam konkretnie o swoim doświadczeniu absolutnej rozpaczy i jakiś swoich rozkmin prywatnych, osobistych, które wówczas mi towarzyszyły. Wtedy te piosenki, które były przebojami były raczej takie słoneczne. Była moda na piękne melodie. Bardzo dużo popowych zespołów wtedy miało swoje mega przeboje, więc nawet przez myśl mi nie przeszło, że piosenka zespołu, który tak naprawdę cały czas jest w tej oktawie debiutu, okaże się tak ogromnym przebojem. (…) Piękny kawałek historii już można powiedzieć z perspektywy tych ponad 20 lat. Ja wtedy byłam osobą tak skupioną na jakiś swoich wewnętrznych nieszczęściach, że ten dzień premiery czy ogromny sukces utworu znowu gdzieś tam mi przeleciał. Lepsza wersja na żywo? Co ciekawe, Agnieszka twierdzi, że od wersji studyjnej utworu zdecydowanie woli „Kiedy powiem sobie dość” w wykonaniu na żywo. A to dlatego, że nagrywała tę piosenkę w studio w dużym stresie i pod presją. Członkowie jej ówczesnego zespołu nie byli zadowoleni z jej kolejnych wykonań i przymuszali ja do wielokrotnego powtarzania nagrania. Jak stwierdziła Chylińska była przez nich „zarżnięta” tego dnia w studio. Przez co, zdaniem Agnieszki, najlepiej znana wersja nagrania nie brzmi ostatecznie zbyt dobrze. Jeśli możecie, zapuście sobie „Kiedy powiem sobie dość”. Usłyszycie tam 20-letnią dziewczynę z aparatem na zębach. Choć ja i tak najbardziej lubię moje występy na żywo -dodała wokalistka. Instagram Źródła: Twitter (miniatura wpisu), Instagram6Fq9LI. 98 342 441 382 210 59 54 444 42
dzien w ktorym powiem sobie dosc tekst
