Pamiętnik z powstania warszawskiego. GŁOS OCALONEGO. NOTATKA. notatka. notatka. czy. Narrator pierwszoosobowy. uczestnik wydarzeń, cywil niezaangażowany w militarne zmagania; jeden z wielu mieszkańców Warszawy przeżywających koszmar powstania; świadek ludzkich tragedii i zniszczenia miasta; osoba rejestrująca codzienną egzystencję w
  1. Шጷδጮ ուμυ
  2. Уга χ

Pokazał proces umierania Warszawy, która pogrąża się w ruinie; codzienne życie cywilów, zanalizował zachowanie i przeżycia ludzi w sytuacji ciągłego zagrożenia śmiercią; wzajemną pomoc, życzliwość w ekstremalnych warunkach. Pamiętnik rozpoczyna się wydarzeniami z pierwszego dnia powstania: 1 sierpnia 1944 roku. Jest

Pamiętnik z powstania warszawskiego - pamiętnik Mirona Białoszewskiego. Autor opisuje w nim swoje doświadczenia z okresu powstania warszawskiego (od 1 sierpnia do 9 października 1944), z perspektywy cywila. Geneza utworu Pamiętnik z powstania warszawskiego został wydany w 1970 roku. Autor zaczął pisać tę książkę w 1967 r., czyli dwadzieścia trzy lata po upadku powstania. Jest to opowieść o zagładzie Warszawy podczas powstania, prowadzona z perspektywy cywila.
Język utworu jest potoczny. Białoszewski nazywa tok narracji „gadaniną" i rzeczywiście jego książka zbliża się raczej do prozy mówionej niż pisanej. Specyficzną cechą tego języka jest chaotyczny, urywany, poszarpany tok wypowiedzi.
Pamiętnik z powstania warszawskiego - dokument historyczny czy literacka próba ocalenia przeszłości? - scenariusz lekcji z portalu Scholaris.pl. Typ materiału: Scenariusz zajęć Posłuchaj rozmowy z Mironem Białoszewskim „Miron Białoszewski opowiada o powrocie do Warszawy w 1945 roku." (Polskie Radio, 1.08.1981)
8MmmYTH. 127 43 333 300 32 36 41 300 477

pamiętnik z powstania warszawskiego genially